sin pena ni gloria

unha emoción compartida
é un contrato íntimo
que vai máis alá das palabras

__

Rosalía y Bastabales

Publicado en 12 de Noviembre, 2007, 12:36. en MOVIENDO EL CULO DEL ASIENTO.
Comentar | Comentarios (39) | Referencias (0)
Etiquetas:

Torre de la Iglesia de San Xiao Bastabales (Brión). Otoño 2007

Campanas de Bastabales

Campanas de Bastabales,

cando vos oio tocar,

mórrome de soidades.

Cantares Gallegos (1863). Rosalía de Castro

Festejando el magosto cerca de Bastabales no podía marcharme sin  escuchar las campanas. Desde el atrio se puede ver el valle extendido, amarillo de sol tardío.

Y sonaron.

"Cando vos oio tocar,
campaniñas, campaniñas,
sin querer torno a chorar.
Cando de lonxe vos oio,
Elas tocan pra que rece;
penso que por min chamades,
E das entrañas me doio
Dóiome de dor ferida,
que antes tiña vida enteira
i hoxe teño media vida."

Pero no sé si hay campanero, o un mecanismo se encarga de moverlas, igual que enciende las "velas" eléctricas de esta iglesia, que se ve de lejos, en lo alto, con su torre, y dedicada a ese santo que puede verse en la fachada... y que se me parece a la sota de bastos.