sin pena ni gloria

unha emoción compartida
é un contrato íntimo
que vai máis alá das palabras

__

la nota anónima

Publicado en 3 de Octubre, 2009, 23:27. en PRETÉRITO IMPERFECTO.
Comentar | Comentarios (35) | Referencias (0)
Etiquetas:

puede que fuese viernes, y por eso llegó más contenta al trabajo, o quizá había pasado la noche con Amado Escurridizo, porque esa mañana se sentía bien. hasta había tenido tiempo de colocarse la boina negra sobre el pelo suelto, un poquito torcida hacia la derecha, para darle un toque gracioso. algunos madrugadores ya esperaban. se acercó el primero, y ella le ofreció una sonrisa fresca como la mañana:

-hola!, buenos días.

*este sábado trabajé. tuve que hacer una sustitución en el que había sido mi puesto hace unos 10 ó 12 años. me encontré yendo hacia atrás, por los años, y la ví tal como era, a ella, a la que fui. allá andaba, tan enredada y complicada con sus dramas, que no se enteraba de nada. y por éso, me gustaría reclamarle. sin embargo, le estoy agradecida por haber guardado, como al descuido, aquella nota anónima que me hace sonreír con ternura desde el presente, y pensar que tenía que haberme querido a mí misma un poco más.

carta anónima

"A ti, mujer, y para que la vida te ayude a ser como eres. No sé tu nombre y poco importa.  Tu cara, tu voz, tu sonrisa al llegar a tu trabajo, tu amabilidad, me arrastró al papel. Tu rostro enmarcado por la boina negra..."